Ας μείνει μόνο το φεγγάρι στην ορχήστρα.
Στο αρχαίο θέατρο ας αδειάσουν οι κερκίδες.
Ας έρθει η νύχτα με μαχαίρι Κλυταιμνήστρα,
να πάρει εκδίκηση απ’ όλους τους Ατρείδες

Ας μείνει μόνο το φεγγάρι στην ορχήστρα
και μεθυσμένο από τον πόνο να με δει,
που θα περνάω τη ζωή μου σε μια ξύστρα,
για να τραβήξω την πιο μαύρη μου γραμμή

Κι αν η παράσταση που δόθηκε γελοία
κι αν μας εμπαίξανε οι πρωταγωνιστές,
στα ρημαγμένα σκηνικά και στα τοπία,
γυρνάν οι στίχοι του Ευριπίδη σαδιστές

Να μου θυμίζουν ότι είμαι εγκλωβισμένος.
Μέσα σε ψέματα που γίνανε θεσμοί.
Να ειρωνεύονται πως ζω ευτυχισμένος
κι άλλος στη θέση μου έχει θυσιαστεί

Ας μείνει μόνο το φεγγάρι στην ορχήστρα
και κάποιο σύννεφο ας με πάρει απ’ την Αυλίδα.
Αυτό το μέρος το `χα πάντοτε πατρίδα
κι όμως οι Έλληνες με διώχνουν από `δω