Ένα χρυσόψαρο μέσα στη γυάλα
και μια γατούλα μούρλια θηλυκό,
πρασινομάτα και κοκκινομάλλα
αρχίσαν ένα παιχνιδάκι ερωτικό.

Η γάτα λέει: Για δες το κοροϊδάκι,
με πίστεψε ότι εγώ το αγαπώ.
Μα λέει και το κουτό χρυσοψαράκι:
Τι κούνια που σε κούναγε, πω πω πω πω!

Κι αν σ’ αγαπώ δε θα σου το πω,
το `χω για κακό να μην έχω μυστικό.
Κι αν σ’ αγαπώ, δε θα σ’ αγαπώ
αν θα σου πω ό,τι έχω μυστικό.

Μα παίξε παίξε το ίδιο παιχνιδάκι
νιώθει η γατούλα έρωτα κρυφό
και γίνηκε αυτή το κοροϊδάκι
κι ατσίδα έγινε το ψάρι το χρυσό.

Αυτά τα λέει ένα τραγουδάκι
που τραγουδιέται σ’ εύθυμο σκοπό,
αντί να φάει η γάτα το ψαράκι
το ψάρι τρώει τη γατούλα που αγαπώ.

Κι αν σ’ αγαπώ, δε θα σ’ αγαπώ
αν θα σου πω ό,τι έχω μυστικό.