Σκέψου λέει να την δω
ξαφνικά όπως περπατώ
ν’αντικρίσω πάλι τη γλυκιά ματιά της

Σκέψου λέει να την δω
στα σοκάκια που γυρνώ
κατά λάθος να βρεθώ πάλι μπροστά της

Η καρδιά μου θα χτυπάει
κι ο ιδρώτας θα κυλάει
Είμαι σίγουρος θα χάσω τη μιλιά μου

Άραγε πώς να φερθεί
Μες το πλήθος θα χαθεί
ή θα τρέξει να χωθεί στην αγκαλιά μου

Μα αν τύχει και την δω
ξαφνικά όπως περπατώ
κάποιου άλλου να κρατάει σφιχτά το χέρι
δε θα θέλω πια να ζω
θα πεθάνω θα χαθώ
θα ’ναι αυτό το τελευταίο καλοκαίρι

Δε μου φεύγει απ’το μυαλό
μοναχός παραμιλώ
τα ζευγάρια με παράπονο κοιτάζω

Γιατί νιώθω μοναχός
στην αγάπη σου πιστός
και δε θέλω ούτε μπορώ να σε ξεχάσω

Σκέψου λέει και αυτή
να με ψάχνει να με βρει
και να έχει έρθει στα γνωστά τα μέρη

Κάπου λέει να με δει
και να τρέξει με ορμή
μες την αγκαλιά μου μέρα μεσημέρι

Μα αν τύχει και την δω
ξαφνικά όπως περπατώ
κάποιου άλλου να κρατάει σφιχτά το χέρι
δε θα θέλω πια να ζω
θα πεθάνω θα χαθώ
θα ’ναι αυτό το τελευταίο καλοκαίρι