Μέσα στ’ Απρίλη τη δροσιά
του Μάη την καλοκαιριά
φεύγεις εσύ κι είν’ η ζωή
έρημη αυλή μες στη βροχή.

Μια φορά μού ’χες πει:
"Θα φύγουμ’ αν αλλάξει ο καιρός".
Τώρα πια στο χαρτί
καράβια ζωγραφίζω μοναχή.

Να ’μουν αγέρι βραδινό
στους κήπους μέσα να σε βρω
για να σου πω πως δεν μπορώ
έρημη και μόνη μου να ζω.