Αυτά που ο αέρας ξέχασε να πει
και τα άλλα που κουράστηκε να φέρει
τα πήρε ένα παράπονο βαθύ
και τράβηξε η Άνοιξη μαχαίρι.

Το πεύκο που απ’το χώμα του έχει βγει
και η πέρκα που τα φύκια έχει χάσει
παλεύουν σε μια σκάρτη διασκευή
με εικόνες που τις έχουν συσκευάσει.

Τα απλά παιχνίδια έμειναν εκεί
αζήτητα στης μνήμης το συρτάρι
κι’από Δευτέρα μέχρι Κυριακή
η πλήξη να χτυπάει το ταβάνι.

Τα στέκια που έχουν κλείσει από καιρό
πετώντας τη παρέα σε εξορία
σκορπίσανε σαν φύλλο και φτερό
υπότιτλοι σε μια βουβή ταινία.