Νυχτέρι μπύρες και βροχή και λόγια μουσκεμένα
της αγκαλιάς η ερημιά του τίποτα ο τρόμος
με τρύπια αλεξίπτωτα και σκουριασμένα τρένα
Αμέρικα Κομοτηνή ένα τσιγάρο δρόμος

Κι ύστερα στο δωμάτιο βρίζεις και καταριέσαι
για ένα χαμένο πέναλτι για δυο ματάκια γκρίζα
ποια νίκη να σου χάριζα να ιδώ να φχαριστιέσαι
ποιάν άνοιξη να σου ‘φερνα να βγάλει η αγάπη ρίζα;

Με μια καμήλα στους Δελφούς
όποιος κοιτάει του ουρανούς
μονάχος ταξιδεύει
με μια καμήλα στους Δελφούς
κι ότι μας κάνει αδελφούς
αυτό θα μας παιδεύει

Ο ένας ονειρεύεται κορίτσια που γελάνε
ο δεύτερος λαχτάρησε της Κίρκης τη ματιά
κι ο τρίτος ο μικρότερος ποτάμια που κυλάνε
μαύρο κρασί, μαύρο νερό που φέρνει λησμονιά

Οι φίλοι μου σαλπάρανε χωρίς να χαιρετίσουν
της εφηβείας ναυαγοί στην άδεια πολιτεία
τα όνειρα ξυπνήσανε και δε θα μας ρωτήσουν
τ ώρα γυρεύουν πληρωμή και ψάχνουν πελατεία

Με μια καμήλα στους Δελφούς