Μαστρο Βασίλη καλησπέρα τι χαμπάρια, πώς από δω;
Βρε Γιώργη, εσύ είσαι εκεί Γιώργη;
Ναι, πώς από δω;
Να, πάω σπίτι.
Βρε τι δουλειά έχει το σπίτι σου εδώ; Εσύ κάθεσαι στο Μεταξουργείο
κι εδώ είσαι στα Ψαράδικα!
Στα Ψαράδικα;
Ναι!
Συγγνώμη...
Αϊ τράβα τώρα για το σπίτι σου.
Εγώ δεν πάω πουθενά ρε αδερφέ μου.
Και τι θα κάνεις εδώ;
Εδώ θα βαστάω το φανάρι. Αφού γυρίζουν όλα τα σπίτια,
θα περάσει και το δικό μου και θα μπω μέσα!
Βρε δίκιο έχει ο κόσμος που σε λέει μπεκρή.
Όχου μωρέ Γιώργη καημένε...

Με λεν μπεκρή, πού το `χουν βρει;
Αφού ρουφώ τη μέρα δύο κρασιά
στην καθισιά και τρία παραπέρα.
Ποτήρι χθες είπα ποτές στα χείλια
μου δε βάνω κι όπου καλό
ρε το κολλώ στη κάνουλα επάνω.

Τους μπεκρήδες κι αν δικάσουνε,
άδικα θα με κρεμάσουνε.
Μπέκρος δεν είμαι αλλά αν το τραβώ
είναι για δυο ματάκια γαλανά.
Για να ξεσκάω τα κοπανάω
τις νύχτες και τα δειλινά.

Όλοι μπεκρή, οι σοβαροί μου λένε
σαν με θάψουν, θα πιουν μισή και με κρασί
στην πλάκα μου θα γράψουν:
"Ενθάδε κει’ μια εθνική δόξα που δε μεθούσε,
μόνο παιδιά για μυρουδιά απλώς τα κοπανούσε".

Τους μπεκρήδες κι αν δικάσουνε,
άδικα θα με κρεμάσουνε.
Μπέκρος δεν είμαι αλλά αν το τραβώ
είναι για δυο ματάκια γαλανά.
Για να ξεσκάω τα κοπανάω
τις νύχτες και τα δειλινά.