Κουράστηκα να κυνηγάω τα θαύματα
να ζωγραφίζω πεταλούδες στο φεγγάρι
να μένω πίσω σαν χαζός στα προσπεράσματα
κι οι γκομενίτσες να κουνάνε το κεφάλι.

Βαρέθηκα τις βόλτες στα προάστια
να μου τη πέφτουν τα αδέσποτα στη ψύχρα
να με πλακώνει μια κατάθλιψη τεράστια
και να χτυπάει στο ταβάνι η καληνύχτα.

Δε θέλω πια να τριγυρνάω στα χαλάσματα
να με χορεύουν οι μοιραίες αναμνήσεις
έχει φρικάρει το σαλόνι απ’ τα φαντάσματα
κι η μοναξιά μου πρώτο θέμα στις ειδήσεις.

Καιρός να σπάσω πια τη καραντίνα μου
αλλού εγώ κι αλλού η σκιά μου να χαράζει
έχει πλαντάξει απ’ τα τσιγάρα η κουρτίνα μου
κι ο πολυέλαιος μου φαίνεται ότι στάζει.

Σιχάθηκα να χάνω και να χάνομαι
τι να μου κάνουν τα μεγάλα πεπρωμένα
ποιος θα μου φέρει πίσω αυτά που δεν αισθάνομαι
αγάπες γλέντια φιλαράκια ...όλα ξένα.