Πως γίνανε τα λόγια μας, παράς που δεν περνάει
Κι ενώ πληρώνουμε κι οι δυο
Για την αγάπη οβολό
Το κύμα αλλού μας πάει

Μονάχα η νύχτα σαν φωτιά, τ’ αγκάθια καθαρίζει
Όταν με παίρνεις αγκαλιά
Αυτά που λες με τα φιλιά
Ο νους μου τα γνωρίζει

Μη κλείνεις το τηλέφωνο, δεν έχω άλλο κέρμα
Κάτσε δυο λόγια να σου πω
Από το σύρμα δε βαστώ, να μου φωνάζεις τέρμα