Όσο η καρδιά στον πόνο δε λυγίζει
όσο μια φλόγα στο κορμί μας φτερουγίζει
δε θα χαθεί το γέλιο το βαθύ
ο κόσμος δε θα πάψει να γυρίζει
όσο η φωτιά ανάβει στην ματιά
τα σύνορα του πόνου θα γκρεμίζει.

Όσο μακριά τη μοίρα κουβαλάμε
όσο τα λάθη της ζωής μας τραγουδάμε
με μια τρελή ελπίδα σιωπηλή
στου Ήλιου τα νερά θα κολυμπάμε
με μια βαριά στο χέρι μας ζαριά
τ’ ανάποδα της τύχης θα νικάμε.

Μ’ ένα φιλί το στόμα σου θα κλείσω
και τις χαμένες μας στιγμές θα φέρω πίσω
πως σ’ αγαπώ, ξανά θα σου το πω
κι αν μ’ αγαπάς ακόμα θα ρωτήσω
κι αν μ’ αγαπάς, στ’ αλήθεια αν μ’ αγαπάς
το στοίχημα του χρόνου θα κερδίσω.