Ανεβαίνω μια σκάλα με πολλά σκαλοπάτια
κάνει ζέστη πολύ και ο ιδρώτας στα μάτια
μου θυμίζει πως δεν πρέπει να το παρακάνω
τι να κάνω ο φτωχός; Δεν μπορώ να ανασάνω.

Απ’ τη μία που λες τα τσιγάρα κομμένα,
απ’ την άλλη τα ξίδια είναι απαγορευμένα.
Τις γυναίκες με μέτρο πρέπει τώρα να αγγίζω
και τους άλλους πειρασμούς πρέπει να τους ξορκίζω.

Μα δε θέλω γιατρέ μου καμιά νοσοκόμα
θέλω βρωμικα φιλιά να μου ζεστάνουν το σώμα,
ναι δε θέλω γιατρέ μου καμιά νοσοκόμα
θέλω βρωμικα φιλιά να μου ζεστάνουν το σώμα.

Προχωράω ως τη σάλα, συναντάω τα κορίτσια
που ντυμένα όπως θέλω αρχινάνε τα καπρίτσια.
Λίγο κούνημα μόρτη έτσι, για να σ’ ανάψω
μιας και έχεις καημούς άφησέ με να ψάξω.

Κάτω κάτω απ’ τα ρούχα σου που σε στολίζουν
τι να κρύβεις μωρό μου και στιγμές σου γυρίζουν;
Μα δε θέλω αδερφούλα μου καμία Μαντόνα,
δώσ’ μου βρωμικα φιλιά να μου ζεστάνουν το σώμα.