Δε θυμώνω δεν κλαίω νιώθω να πνίγομαι
κάτι με πιάνει γερά μαζί μου σέρνεται
ξέρω ότι πρέπει κι ούτε θέλω να κρύβομαι
όλα αλλάζουν ή εμένα μου φαίνεται

Μοιάζω βαρκούλα που πλέει μόνη στ’ανοιχτά
χωρίς κουπιά και με άγρια κύματα
χειμώνας με τα παράθυρα ορθάνοιχτα
μπάζει η ψυχή μου από βαριά συναισθήματα

Όλα αλλάζουν ή εμένα μου φαίνεται...

Παίρνω ανάσα βαθιά και μόνος περπατώ
η ανάσα μου με τα σύννεφα δένεται
χαμογελώ και κοιτώ τον γκρίζο ουρανό
όλα αλλάζουν ή εμένα μου φαίνεται

Φτιάχνω καράβι με τα ρούχα μου για πανιά
και με καπνό σχηματίζω συνθήματα
δίχως πυξίδα ταξιδεύω στο πουθενά
μπάζει η ψυχή μου από μεγάλα μηνύματα

Όλα αλλάζουν ή εμένα μου φαίνεται...