Κάτω απ’ το φως του Φεγγαριού,
τα χάδια ενός παλικαριού, την ξελογιάζανε,
γιατί την κράταγε σφιχτά,
και τα φιλιά του τα πνιχτα τη συνταράζανε.

Έτσι κι αυτός ο νιος με χάδια τη νανούριζε,
σαν μεθυσμένη αυτή με γλύκα του μουρμούριζε,
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.

Να `ταν να μην τελειώσει τούτη η γλύκα,
που μου μεθάει την καρδιά,
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.

Όπως είσαι εδώ κοντά μου,
στον βελούδινο οντά μου,
ας μην τέλειωνε η βραδιά.

Έτσι κι αυτός ο νιος με χάδια τη νανούριζε,
σαν μεθυσμένη αυτή με γλύκα του μουρμούριζε,
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.

Να `ταν να μην τελειώσει τούτη η γλύκα,
που μου μεθάει την καρδιά,
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.

Όπως είσαι εδώ κοντά μου,
στον βελούδινο οντά μου,
ας μην τέλειωνε η βραδιά, σ’ αγαπώ.