Αχ μελαχρινό μου, γύρισε να ιδείς,
πως με βασανίζεις και με τυραννείς.

Το κορμί μου λιώνει όταν σε κοιτώ,
όταν σε δω πως είσαι μελαγχολικό.

Αχ μελαχρινό, σκέρτσο πεταχτό,
γιατί με βασανίζεις, αφού σε αγαπώ.

Μ’ έδωκες τον όρκο, πως θα μ’ αγαπάς,
μα εσύ είσαι ψεύτρα, και παιζογελάς.

Δίχως να ρωτήσεις, μου πήρες την καρδιά,
μελαχρινό λυπήσου, δώσ’ μου παρηγοριά.

Δώσ’ μου λάγνα, ολόγλυκα φιλιά,
γιατί μελαχρινό μου, τα έχω χάσει πια.