Σμίγει το κλάμα μου με της πενιάς το κλάμα
γιατί ποτέ σου δε μ’αγάπησες τρελή
πίνω ότι πίνεται να γιατρευτεί το τραύμα
και νιώθω άνθρωπος γυαλί

Μάτια μου μαζεύω τα κομμάτια μου
μ’έσπασες με τσάκισες με τέλειωσες
μάτια μου μαζεύω τα κομμάτια μου
πόσο σ’αγάπησα γιατί ποτέ δεν ένιωσες

Σμίγει το κλάμα μου με της βροχής το κλάμα
ψάχνω το τέλος στην επόμενη στροφή
η αχαριστία σου γεμίζει το ποτήρι
και νιώθω άνθρωπος γυαλί

Μάτια μου μαζεύω τα κομμάτια μου
μ’έσπασες με τσάκισες με τέλειωσες
μάτια μου μαζεύω τα κομμάτια μου
πόσο σ’αγάπησα γιατί ποτέ δεν ένιωσες