Μες στο στόμα μου κρατάω δηλητήριο
και της γλώσσας το λουκέτο ξεκλειδώνω.
Βγάζει πίσσα της ψυχής το καθαρτήριο,
τα πλευρά Σου, με μια λόγχη εγώ καρφώνω.

Είμαι τόσο αμαρτωλός που μοιάζω μ’ άγιο,
μα θυσία στο βωμό σου δε θα γίνω.
Δεν υπάρχει θησαυρός μας στο ναυάγιο
κι η ζωή δεν παίρνει μπρος με ένα κρίνο.

Είμαι ένα λάθος, είμαι ένα λάθος!
Είμαι σκηνή κομμένη από ταινία.
Είμαι ένα λάθος, είμαι ένα λάθος!
Είμαι μια λέξη που λερώνει τα βιβλία.
Είμαι ένας λάθος αριθμός, είμαι εικόνα δίχως φως.
Είμαι ένας κλόουν σε βαριά μελαγχολία!
Είμαι ένα λάθος είμαι ένα λάθος...

Καλικάντζαρε Θεέ σε κλιμακτήριο,
απ’ το θρόνο σου η αλήθεια πόσο απέχει;!
Ποιος βαράει νυσταγμένα σιωπητήριο;
Ποιος καβάλησε το άρμα σου και τρέχει;!

Ρουμανία, Πακιστάν, Χιλή, Πρετόρια,
στα φανάρια, στο γιαπί και στο κρεβάτι.
Πιάτα έπλενε ο παππούς μου στην Αστόρια,
μα της ράτσας μου η μνήμη είναι σκάρτη.

Είμαι ένα λάθος, είμαι ένα λάθος!
Είμαι σκηνή κομμένη από ταινία.
Είμαι ένα λάθος, είμαι ένα λάθος!
Είμαι μια λέξη που λερώνει τα βιβλία.
Είμαι ένας λάθος αριθμός, είμαι εικόνα δίχως φως.
Είμαι ένας κλόουν σε βαριά μελαγχολία!
Είμαι ένα λάθος είμαι ένα λάθος...

Είμαι ένα λάθος, είμαι ένα λάθος!
Είμαι ένα λάθος, είμαι ένα λάθος!
Είμαι ένα λάθος, είμαι ένα λάθος!
Είμαι ένα λάθος, είμαι ένα λάθος!