Το φεγγάρι βουτάει σ’ασημένια νερά
μεσ’το φως με ξυπνάει η ζωή ξεκινά
δε με νοιάζει το χτες απ’το πριν στο μετά
με μια σου αναπνοή στο πρώτο σου φιλί
σε παλάτια ψηλά σ’έχω εγώ βασιλιά στα όνειρά μου
Νιώθω πια δυνατή στης ζωής τη πηγή
την ουσία να βρω φτάνει να σ’έχω εδώ
αγιασμός η βροχή διψασμένη μου γη
θα παλεύω για μας αν εσύ μ’αγαπάς
αν εσύ μ’αγαπάς...

Στους εφτά ουρανούς τα σκαλιά θ’ανεβώ
με στρατιώτες χρυσούς θησαυρούς να σου βρω
στη μικρή μου καρδιά καλοκαίρι ξανά
εσύ αν μ’αγαπάς εσύ αν μ’αγαπάς
κάνω εγώ προσευχές ό’τι θέλω να θες στα όνειρά μου
Νιώθω πια δυνατή στης ζωής τη πηγή
την ουσία να βρω φτάνει να σ’έχω εδώ
αγιασμός η βροχή διψασμένη μου γη
θα’ναι η τύχη με μας αν εσύ μ’αγαπάς
παρελθόν συννεφιά και φιλιά αδιάφορα
ήρθες κι έφερες φως ο δικός μου Θεός
αγκαλιά μου εσύ ξεκινάει η γιορτή
θα’ναι η τύχη με μας αν εσύ μ’αγαπάς
αν εσύ μ’αγαπάς αν εσύ μ’αγαπάς...