Με ξέχασες και φεύγεις μακριά
με ξέχασες μου παίρνεις την καρδιά,
εσύ γελάς κι εγώ θα κλαίω πικρά
κάθε μέρα κάθε μέρα που θα λείπεις
κάθε μέρα κάθε μέρα θα κλαίω πιο πολύ,
λύση δε είν’ αυτή.

Με ξέχασες τ’ αστέρια δε μιλούν
με ξέχασες κι οι νύχτες μου σιωπούν
εσύ γελάς δεν ξέρεις ν’ αγαπάς,
κάθε κάθε ώρα θα κλαίω πιο πολύ
λύση δε είν’ αυτή.

Τι να `ν’ κι αυτό,
τόσο που μου έκανες κακό,
ίσως για μας να `ταν γραφτό
στον ουρανό δάκρυα δίχως τέλος.