Μπορεί να με λες τρελή,
τη σκιά σου ότι ζηλεύω,
ότι είμαι πλάσμα νευρωτικό…
Ε! Και τι μ’ αυτό;

Μπορεί να με κατηγορείς
τη ζωή σου πως έχω κάνει πατίνι,
πως είμαι άτομο πιεστικό…
Ε! Και τι μ’ αυτό;

Μα εγώ σ’ αγαπάω
και όλη τη μέρα μοναχά
για σένανε παραμιλάω
Μα εγώ σ’ αγαπάω
και όλη τη μέρα μοναχά
για σένανε παραμιλάω
Ε! Και τι μ’ αυτό;
Ε! Και τι μ’ αυτό;

Μου λες πως ρισκάρω πολύ
και ότι μαζί μου κινδυνεύεις,
πως είμαι πλάσμα επιθετικό…
Ε! Και τι μ’ αυτό;

Μου λες πως γκρινιάζω πολύ,
πως ειν’ τα νεύρα σου σπασμένα
πως είμαι άτομο αγχωτικό…
Ε! Και τι μ’ αυτό;

Μα εγώ σ’ αγαπάω
και όλη τη μέρα μοναχά
για σένανε παραμιλάω
Μα εγώ σ’ αγαπάω
και όλη τη μέρα μοναχά
για σένανε παραμιλάω
Ε! Και τι μ’ αυτό;
Ε! Και τι μ’ αυτό;