Η άνεση και η ηδονή ωραίο πράγμα,
μπήκαν στο νου μου το πρωί σαν καλεσμένες,
φιλοξενούμενες το μεσημέρι μου δηλώνουν,
το βράδυ, πάνε αφέντρες και μαζί μου ξαπλώνουν.

Κι είναι κάτι νύχτες που δεν τελειώνουνε,
είναι κάτι νύχτες, νύχτες γλυκές,
που με τελειώνουνε.
Είναι κάτι νύχτες, που όλα τα δέχομαι,
είναι αυτές οι νύχτες που τις μισώ,
μα τις ανέχομαι.

Η άνεση και η ηδονή άτιμο πράγμα,
μου αναστατώνουν την ψυχή και με τρελαίνουν,
μεσ’το κεφάλι μου του κόσμου οι ηδονές παραφυλάνε,
και είναι η νύχτα η τυχερή, που πάνω της ξεσπάνε.