Εσύ, τι έδωσες εσύ
στα όσα ζήσαμε μαζί;
Για μένα ήσουνα η μία,
μα δεν το θέλησες εσύ.
Τα σφάλματά σου τρικυμία,
του χωρισμού μας γίναν αφορμή.

Μου χρωστάς, δε σου χρωστάω,
έχε γεια, σε χαιρετάω
και το δρόμο μου τραβάω,
θα σου γράφω πώς περνάω.
Θα σου γράφω πώς περνάω,
έχε γεια, σε χαιρετάω,
μου χρωστάς, δε σου χρωστάω,
μου χρωστάς.

Εσύ, για όλα φταις εσύ,
μα τίποτα δεν ξαναζεί.
Τα όνειρά σου ήταν μόνο
για να περνάει ο καιρός,
κι εγώ του γυρισμού το δρόμο
θα τόνε πάρω πάλι μοναχός.