Απριλιού λουλούδια
κι άνθη που μοσχοβολούν
της Άνοιξης τραγούδια
αηδονάκια κελαηδούν.

Κελαηδούν και λένε
της ζωής την ομορφιά
μα δυο μάτια κλαίνε,
κλαίνε απαρηγόρητα.

Να `χα αυτή τη χάρη
των πουλιών τη λευτεριά,
να `ρθει να με πάρει
το αεράκι του βοριά.

Την χαρά να δώσω
στον δικό μου το σκοπό,
τη ντροπή ν’ αφήσω
και τον κόσμο τον κακό.