Σε μια άθλια παράγκα
ένα γεροντάκι μένει
τον φωνάζουνε "Αρμένη"
κι όλοι λεν πως έχει φράγκα.

Τον ακούνε κάθε βράδυ
με τις ώρες να μετράει,
μόνος να παραμιλάει
να φωνάζει, να γελάει.

Ντριν ντριν ντριν.

Τα παιδιά τον κοροϊδεύουν
του φωνάζουνε:"Αρμένη,
τη σακούλα με το χρήμα
πού την έχεις φυλαγμένη;"

Σαν γυρίσει απ’ τις στράτες
είναι οι τσέπες του γεμάτες
και το μέτρημα αρχίζει
και το χρήμα κουδουνίζει.

Ντριν ντριν ντριν.

Βρε τι σπάγκος έχει γίνει
ο τσιγκούνης ο Αρμένης,
ούτε πυρετό δε δίνει
κι αν σε βλέπει να πεθαίνεις.

Κάθε βράδυ ξαγρυπνάει
κι όλο τα λεφτά μετράει
και φασούλι το φασούλι
το γεμίζει το σακούλι.

Ντριν ντριν ντριν.

Όλοι ζούνε σε μια πλάνη
και ρωτάνε, αν πεθάνει
πού θα αφήσει τόσα φράγκα
που δεν έχει ούτε γάτα.

Χθες τον είδαν που μετρούσε
απ’ τις τσέπες τις γεμάτες
τα καπάκια απ’ τις γκαζόζες
που τα μάζευε απ’ τις στράτες.

Στην παράγκα δεν ανάψαν
σήμερα κανένα φως.
Τα παιδιά πικρά τον κλάψαν,
ήταν πλούσιος μα φτωχός.