Ν’ άνοιγα τα μάτια λίγο
και να σ’ έβλεπα εδώ
κουράστηκα μονάχη να `μαι
σ’ ένα γκρίζο όνειρο
ναυάγησα στη θύμησή σου
δεν έχω άλλη αντοχή
σκιές κι αρώματα δικά σου
γεμάτη όλη μου η ζωή.

Ούτε ένα τηλέφωνο δεν παίρνεις
ούτε και για μένανε ρωτάς
λες και είμαι ξένος μ’ αποφεύγεις
τα όνειρά μου καις και τα σκορπάς
καλά να είσ’ αγάπη μου όπου πας.

Καλά να είσ’ αγάπη μου όπου πας.

Τα χίλια φώτα της ματιάς σου
πάλι απόψε νοσταλγώ
στιχάκια γράφω εγώ για `σένα
μόνο έτσι σου μιλώ
όλα γύρω σε θυμίζουν
μα δεν είσαι πουθενά
οι σκέψεις μου σε ζωγραφίζουν
μ’ αρρωσταίνει η μοναξιά.

Ούτε ένα τηλέφωνο δεν παίρνεις
ούτε και για μένανε ρωτάς
λες και είμαι ξένος μ’ αποφεύγεις
τα όνειρά μου καις και τα σκορπάς
καλά να είσ’ αγάπη μου όπου πας.

Ούτε ένα τηλέφωνο δεν παίρνεις
ούτε και για μένανε ρωτάς
λες και είμαι ξένος μ’ αποφεύγεις
τα όνειρά μου καις και τα σκορπάς.

Ούτε ένα τηλέφωνο δεν παίρνεις
ούτε και για μένανε ρωτάς
λες και είμαι ξένος μ’ αποφεύγεις
τα όνειρά μου καις και τα σκορπάς
καλά να είσ’ αγάπη μου όπου πας.

Καλά να είσ’ αγάπη μου όπου πας.