Ξύπνησε μες στα στήθια μου
ένα ζεστό αεράκι
κι είπα να πάρω τα βουνά
μ’ έπιασε το μεράκι.

Ανέβηκα στον Όλυμπο
και κοίταξα μακριά:
της Ήρας τα αρώματα,
του Δία τα καμώματα,
όλα στρωμένα στις κορυφές,
κρίνα, στολίδια κι ευωδιές.

Ψυχή ησυχία για να βρεις
πρέπει πολύ να παιδευτείς,
σαν να πληρώνεις τον καιρό,
με πόνο και με στεναγμό.

Χαμήλωσα τα μάτια μου,
με πήρε η κατηφόρα
μες στην Αθήνα βρέθηκα
και τη βουή βαρέθηκα,
αμάξια με τυλίξανε
και οι καπνοί με πνίξανε.

Μα εγώ θα `ρθω και θα σε βρω
μες στο δικό σου κόσμο,
τα θαύματα που πίστεψα,
τα χρόνια που αχρήστεψα,
όλα θ’ αλλάξουν ξαφνικά,
σαν έργο μες στο σινεμά.