Μια αγάπη μια ανατολή
μια λιχουδιά σαν το φιλί
και του Θεού το βλέμμα
σε μια κυρά κι Αγιά Σοφιά
στέλνει για φως και συντροφιά
μισό φεγγάρι αίμα

Μια αγάπη μια ανατολή
σαν πλουμιστό παλιό χαλί
και σαν ελπίδα ψέμα
ρωτάει εδώ ρωτάει εκεί
μην είν’ το δίκιο φυλακή
για να ‘χει ο πόνος θέμα

Πως καίγεται το όνειρο σε
μια καρδιά πατρίδα
και ψάχνεις για ζωή μέσα στις στάχτες
πως κλαίνε το φεγγάρι πάνω από την
Προποντίδα
που οι θάλασσες δε φέρνουν πια
αργοναύτες

Μια αγάπη μια ανατολή
της ερημιάς νεκρό πουλί
και της σιωπής χρυσάφι
τόσος καημός που να κρυφτεί
γράφει μια λύπη στο χαρτί
μένει η χαρά στο ράφι