Θα φορέσω το μαύρο και θ’ αρνιέμαι πως είναι για πένθος
και θ’ αρνιέμαι τα πάντα κι όπως πάντα τους πάντες
μες το μαύρο μου μαύρο

Απέναντί σου θα `χω πάρει θέση
τα δάκρυα των πραγμάτων
τα δάκρυα των ανθρώπων δε θα ζω
ούτε κι εσύ θα `σαι για μένα
ούτε και’εσύ

Θα σηκώσω μια λήθη με επτασφράγιστες ωραίες πύλες
για τους μάταιους άλλους και για τ’ άλλα των άλλων
θα σηκώσω μια λήθη

Απέναντι σου θα `χω πάρει θέση
τα δάκρυα των πραγμάτων
τα δάκρυα των ανθρώπων δε θα ζω
ούτε κι εσύ θα `σαι για μένα
ούτε και’εσύ