Έχω ένα σπίτι γυάλινο ψηλό
που με ταξιδεύει πάνω στο νερό
έναν μπάρμαν μάγκα κι ένα μπλε jukebox
που τραβάει ρεύμα απ’ τον ουρανό

Έχω δυο ηγέτες γελοτοποιούς
που μιλάνε μόνοι δίχως οπαδούς
όλες μου οι μέρες σαν πρωταπριλιά
όνειρα φευγάτα με διπλά φτερά

Στα παλιά μου παπούτσια στα τελείως παλιά
όλα αυτά που τρυπάνε τα φτωχά μου αυτιά
η ζωή μου μ’ αρέσει όταν βάζει ξανά
τα παλιά της παπούτσια τα τελείως παλιά

Έχω μια βροχούλα να μου τραγουδά
μουσικούς ανέμους με κλαδιά βιολιά
μια φωτιά μεγάλη παραμυθατζού
που με περπατάει μυστηκά αλλού

Έχω ένα σπίτι γυάλινο ψηλό
που με ταξιδεύει πάνω στο νερό
όλες μου οι μέρες σαν πρωταπριλιά
όνειρα φευγάτα με διπλά φτερά

Στα παλιά μου παπούτσια στα τελείως παλιά
όλα αυτά που τρυπάνε τα φτωχά μου αυτιά
η ζωή μου μ’ αρέσει όταν βάζει ξανά
τα παλιά της παπούτσια τα τελείως παλιά