Χριστούγεννα πάντα τσακωνόμαστε!
Και τι σου χρωστώ και τι μου χρωστάς.
Μια τύφλα εν τέλει μοιραζόμαστε.
Κάντο ν’ αλλάξει αν μ’ αγαπάς.

Λάμπουν τα Χριστούγεννα στον καθρέφτη
Μπάλες ασημένιες και χιόνι πέφτει
Για να `ρθει ο χρόνος να γίνει
Άγραφο χαρτί.

Χριστούγεννα πάντα έχουμ’ εμφύλιο / Κάτω στην αυλή βρέχει καθρεφτάκια
Δώσ’ μου ειρήνη εννιά μηνών / Γόμες και κιθάρες και μολυβάκια
Θα αναβοσβήνω σαν δεντρύλλιο / Για να φανταστεί ο χιονάνθρωπός της γειτονιάς
Κοντά σου ιδέες θα γεννώ
Τη νέα δουλειά θα εγκυμονώ / Τα στιχάκια της χρονιάς

Κι επί ένα χρόνο γιορτινό
Στο γλυκό βουνό
Με των μάγων το άστρο θ’ ανεβαίνω
Χρόνια παιδικά και συντρόφους του έργου
Ό,τι άλλο πλάι μου να `ναι ξένο.

Μια κορφή χρυσή κι αγκαλιά μου εσύ.
Κόψε τους μαλάκες κι έλα δώσ’ μου
Πάλι το φιλί στην Ανατολή
Και στην άκρη του καινούργιου κόσμου.

Και ως τ’ άλλα Χριστούγεννα
Θα έχω ανεβάσει τη δουλειά
Να μη γυρίσω στα παλιά στενά της αγοράς τους.

Καλά Χριστούγεννα!
Μες απ’ το μάτι της δουλειάς να `ρθουν χαρούμενα!

Κι ως τ’ άλλα Χριστούγεννα
Θα την έχω ανεβάσει τη δουλειά
Και στην άλλη απογραφή
Η δική μας μετοχή
Την καινούργια της να βρει αξία.

Και ως τ’ άλλα Χριστούγεννα
Με το μάτι της δουλειάς
Και το μάτι της καρδιάς
Να προλάβω τα τρεχούμενα.

Χριστούγεννα πάντα είν’ επώδυνο / Ήρθαν τα Χριστούγεννα να μας ζήσει
Να ξαναδώ το φως γυμνό / Το μωρό αγορές να φωταγωγήσει
Να σπαρταρά το περιεχόμενο / Και ζαχαροπλάστης ο χρόνος πάλι να γενεί
Να ιδρώνω λες και ξεγεννώ / Από την παραμονή
Κράτα το χέρι μου ενώ....

Επί ένα χρόνο γιορτινό.......