Μαύρισε και πάλι ο ουρανός,
αστράφτουνε τα πέρατα,
βροντούν οι κεραυνοί.
Πάλι μπόρα καινούρια θα ξεσπάσει,
πάλι δυ , αχ, πάλι δυνατή βροχή.

Για μένα πάλι ο ουρανός θολώνει και μαυρίζει
κι απάνω στο κεφάλι μου η μπόρα τριγυρίζει.

Μάνα μου, σ’ το λέω, δεν βαστώ,
ξανά λαχτάρες στη ζωή,
ξανά καταστροφή.
Κλάψε, μάνα, το έρημο παιδί σου,
ξέγραψε, αχ, ξέγραψε το απ’ τη ζωή.

Για μένα πάλι ο ουρανός θολώνει και μαυρίζει
κι απάνω στο κεφάλι μου η μπόρα τριγυρίζει.

Μαύρισε και πάλι ο ουρανός,
ανάψανε τα σύννεφα,
Χριστέ και Παναγιά.
Τι μεγάλο κακό με περιμένει,
τι μεγά , αχ, τι μεγάλη συμφορά.

Για μένα πάλι ο ουρανός θολώνει και μαυρίζει
κι απάνω στο κεφάλι μου η μπόρα τριγυρίζει.