Μέσ’ την Αθήνα, βρε παιδιά, παίζουν τα μπουζουκάκια,
λένε τραγούδια της καρδιάς που σβήνουν τα φαρμάκια,
λένε τραγούδια της καρδιάς που σβήνουν τα φαρμάκια.

Όποιος καθίσει και τα πιει τον πόνο του ξεχνάει,
που έχει στην καρδούλα του και βαριαναστενάζει,
που έχει στην καρδούλα του και βαριαναστενάζει.

Έλα και συ μαγκίτισσα, ν’ακούσεις δυο λογάκια,
τον πόνο σου τον ξέρουμε εμείς τα μπουζουκάκια,
τον πόνο σου τον ξέρουμε εμείς τα μπουζουκάκια.