Πού θα μείνω απόψε, που θα μείνω απόψε,
πού θα μείνω απόψε, που θα ξημερωθώ,
δεν έχω μάνα σ’αυτήν την πλάση,
ούτε γυναίκα να μ’αγκαλιάσει
κι όλα τα ‘χω χάσει κι όλα τα ‘χω χάσει,
που θα μείνω απόψε, που θα ξημερωθώ.

Ποιος θα με πονέσει, ποιος θα με πονέσει,
ποιος θα με πονέσει, ποιος θα με λυπηθεί,
κατάρα μαύρη με κυνηγάει
κι ότι αγαπήσω μου το σκορπάει,
ώσπου να με φάει, ώσπου να με φάει,
που θα μείνω απόψε, που θα ξημερωθώ.

Βράδια πικραμένα, βράδια πικραμένα,
βράδια πικραμένα, νύχτες χωρίς αυγή,
φωλιά δεν έχω σαν το σπουργίτι,
γυρνώ στους δρόμους σαν τον αλήτη,
που δεν έχει σπίτι, που δεν έχει σπίτι,
που θα μείνω απόψε, που θα ξημερωθώ.