Φωνές του Χάους,
φωνές του Σκότους,
διάλεξαν εσάς απ’ όλους
για να πάρουν τώρα πρώτους.
Με τους Ήχους του Κακού
των TERROR X CREW,
και η ήρθε η πολυπόθητη Εκδίκηση Του Αληθινού.
Έχω την ποίηση του δρόμου,
κι είμαι εκτός νόμου
θα κάνω πρώτα αυτό που λέει η καρδιά
και το μυαλό μου.
Ποτέ του συστήματος υπηρέτης,
του Wild Style,
στην Ελλάδα, ο εφευρέτης.
Με κατηγορείς για φόνο εκ προ μελέτης.
Μα δε με βλέπεις!
Χτυπάω και τρέχω.
Είμαι σκοταίος!
Βρίσκομαι σε αποστολή.
Να την τελειώσω έχω χρέος.
Και στέκομαι όρθιος,
την ώρα που άλλοι
επιλέγουν να σέρνονται..
Δεν έχουνε μάθει να μάχονται,
γι’ αυτό κι έτσι φέρονται.
Άλλοι λένε... Ξεφεύγουνε απ’ την πραγματικότητα,
το παίζουν άτομα
κι ύστερα πέφτουνε στο πάτωμα απότομα.
Χωρίς προσωπικότητα.
Τη μόδα ακολουθούν τυφλά.
Χοροπηδούν.
Όπως κι όποτε τους το ζητούν.
Και ξεπουλιούνται.
Ασχολούνται με τέκνο και ποπ.
Μα εγώ κρατάω ακόμα
το αυθεντικό Hip Hop
Εν έτι `96 με τους TERROR X CREW
για τη πολυπόθητη Εκδίκηση
...
Είναι η Εκδίκηση Του Αληθινού

Ειν’ η Εκδίκηση
του Αληθινού, του Αυθεντικού.
Είναι η Εκδίκηση του Αληθινού!
Είναι η Εκδίκηση των TERROR X CREW.

Έφτασε η ώρα να βγω για να παίξω.
Το Χάος να θρέψω.
Κι ό,τι μου ανήκει να σου κλέψω.
Οργή και Κατάρα με ακολουθούσε.
Χτυπούσε η Αόρατη Δύναμη,
που πίσω με κρατούσε.
Ποτέ δεν περίμενες
πως θα βγω ζωντανός.
Είμαι Αληθινός.
Και δε χρωστάω τίποτα κανενός,
μα συνεχώς με εμποδίζεις,
με υποβαθμίζεις, με βρίζεις,
Ό,τι αρχίζω να χτίζω
συνεχίζεις να γκρεμίζεις.
Όμως αντέχω!
Γιατί το μόνο που θέλω
είναι να σε τρέχω.
Τίποτα δε θα χάσω
αφού τίποτα δεν έχω.
Γι’ αυτό βγαίνω...
και συνεχίζω να σ’ εκνευρίζω.
Με στίχους σαν βόμβες
να καταστρέφω, να γκρεμίζω.
Αρνούμαι να παραιτούμαι
από όλα όσα δικαιούμαι.
Θ’ αντικρούσω.
Ακούς;;
Χτυπάω τύμπανα πολέμου,
σειρήνες πανικού.
Είν’ η Εκδίκηση
του Αληθινού, του Αυθεντικού.

Θέλανε κάτω να με κρατήσουνε,
να με σταματήσουνε.
Επιχειρήσανε πισώπλατα να με χτυπήσουνε.
Μα επιβίωσα. Επέζησα. Γύρισα.
Πέρασα τώρα στην αντεπίθεση.
Χωρίς προειδοποίηση.
Ήρθε η Εκδίκηση από το πουθενά.
Το βουλώνεις.
Μα εγώ φωνάζω ακόμα δυνατά.
Και τώρα σου τινάζω στον αέρα τα μυαλά,
παλιομαλάκα,
και τώρα τραβάω στα άκρα.
Τα μάτια να κλείσω δεν μπορώ
σ’ αυτά που βλέπω.
Γι’ αυτό, συχνά, σε μπερδεμένες καταστάσεις μπλέκω.
Αυτά που δε μου κάθονται σωστά
τα λέω κανονικά.
Δεν τα βάζω σε καλούπια για να βγουν εμπορικά.
Γι’ αυτό πολλοί μου λένε:
δε σέβομαι κανένα.
Δε σέβομαι κανένα
που δε σέβεται εμένα.
Αλλάζω θέμα! Συντονίσου!
Δυνάμωσε τη φωνή σου!
Πάρε στα χέρια σου,
επιτέλους, τη ζωή σου.
Και μην πτοείσαι!
Έλα όπως είσαι!
Μην πας αλλού!
Την Ώρα της Εκδίκησης
του Αληθινού.