Κι άλλο λεωφορείο θα’ρθει
Τόσα χρόνια έχεις μάθει
Έχεις πάθεις και στην στάση έκαψες

Τ’ όνομα μου την καρδιά μου
Του μυαλού τα υπάρχοντα μου
Και με το φιλί σου αγάπη μ’ έβαψες

Μες στο δρόμο που πηγαίνεις
Να προσεχείς να σωπαίνεις
Να μην λες πολύ ότι μ’ αγάπησες

Και στα σύνορα σαν φτάσεις
Ετοιμάσου να πετάξεις
Για να δεις από ψηλά τι έχασες

ΡΕΦΡΑΙΝ
Χωρίς φτερά που θα πας
Εσύ δεν ξέρεις να πετάς
Κι όταν θα πέσεις από κει
Τότε θα μάθεις ν’ αγαπάς

Ήπια απ’ τη ματιά σου μέλι
Το κορμί μου απόψε θέλει
Εκδρομή να πάμε στα σκεπάσματα
Κι ήρθε η ψύχρα η δικιά σου
Αγκαλιά κι η μοναξιά σου
Και μου κλείσαν όλα τα περάσματα

Την αγάπη μου την βγάζεις
Προσφορά κι αναστενάζεις
Πώς θα παίρνεις μοναχά φαντάστηκες

Αθηναϊκό πορνείο
Το δικό σου το σχολείο
Τις ψυχές να κλέβεις δεν κουράστηκες