Πού πας μεμέτη μου, πού πας, αμάν αμάν,
κι εμένα πια δε μ’ αγαπάς
κι εμένα πια δε μ’ αγαπάς, αμάν αμάν,
πού πας μεμέτη μου, πού πας.

Απ’ των χειλιών σου το πιοτό, αμάν αμάν,
ήπια, να σκλαβωθώ κι εγώ,
ήπια, να σκλαβωθώ κι εγώ, αμάν αμάν,
απ’ των χειλιών σου το πιοτό.

Πού πας μεμέτη μου, πού πας, αμάν αμάν,
κι αν θα πεθάνω δεν ρωτάς,
κι αν θα πεθάνω δεν ρωτάς, αμάν αμάν,
πού πας μεμέτη μου, πού πας.