Μάης μήνας στην Αθήνα μ’απεργία
κι αλλεργία φαγητό στο πόδι
και τρέχουμε όλοι
Να προλάβουμε το λεωφορείο
το μετρό το ραντεβού στις δύο
το παπούτσι το καινούριο μου με κόβει

Που’ναι ο ελεύθερος χρόνος πού πήγε
σε ποια παραλία τι όμορφο είδε
κι εδώ μας παράτησε σ’ένα μπελά
Κι εσύ που να’σαι αγάπη μου τώρα
που βρήκα χρήμα μα δεν έχω ώρα
να σ’αγκαλιάσω να νιώσω Θεά

Με τα χαρτάκια στο ψυγείο θ’αγαπιόμαστε
θα κλαίμε θα γελάμε
και αυτή την τόσο τέλεια τάξη δε χαλάμε
Ως πού θα τραβήξει αυτό το αστείο
θέλω επειγόντως τσιγάρο και μπύρα
μήπως και κρατήσω έτσι χαρακτήρα

Που’ναι ο ελεύθερος χρόνος πού πήγε
σε ποια παραλία τι όμορφο είδε
κι εδώ μας παράτησε σ’ένα μπελά
Κι εσύ που να’σαι αγάπη μου τώρα
που βρήκα χρήμα μα δεν έχω ώρα
να σ’αγκαλιάσω να νιώσω Θεά