''Ελπίζω να με νιώσεις'', στο γράμμα σου αρχίζεις,
''κουράστηκα μαζί σου `', πιο κάτω συνεχίζεις,
και διαβάζω και σωπαίνω και γραμμή γραμμή πεθαίνω.

Μ’ ένα γράμμα αποφεύγεις να με δεις κατάματα,
με σκοτώνεις και διαφεύγεις στ’ άγρια χαράματα,
μ’ ένα γράμμα αποφεύγεις να με δεις κατάματα,
με σκοτώνεις και διαφεύγεις στ’ άγρια χαράματα,
με σκοτώνεις και διαφεύγεις στ’ άγρια χαράματα.

Στο τέλος, κάπου γράφεις και να σε συγχωρήσω,
μ’ αυτό για να το κάνω πρέπει πρώτα να ζήσω,
κι εγώ βαριανασαίνω και γραμμή γραμμή πεθαίνω.

Μ’ ένα γράμμα αποφεύγεις να με δεις κατάματα,
με σκοτώνεις και διαφεύγεις στ’ άγρια χαράματα,
μ’ ένα γράμμα αποφεύγεις να με δεις κατάματα,
με σκοτώνεις και διαφεύγεις στ’ άγρια χαράματα,
με σκοτώνεις και διαφεύγεις στ’ άγρια χαράματα.