Αχ πώς έγειρε η καρδιά σου στα υγρά μου τα σεντόνια
καταιγίδα τα φιλιά σου πυρετός μέσα στο αίμα
Κύλησε μεσ’τη ψυχή μου μια σταγόνα από χρυσάφι
σε κρατούσα σαν τη μέρα που ο χρόνος της εχάθη

Μείνε λίγο ακόμη μείνε δεν αντέχω τη σιωπή μου
Μείνε λίγο ακόμη μείνε σε γυρεύει το κορμί μου

Αχ πόσο μ’αναστατώνει το παράξενό σου βλέμμα
σαν τον άρρωστο γυρεύω το γιατρό μου σαν το ψέμα

Μείνε λίγο ακόμη μείνε δεν αντέχω τη σιωπή μου
Μείνε λίγο ακόμη μείνε σε γυρεύει το κορμί μου