Verse 1
T’ αθλητικά ιδεώδη είναι πολύ ψηλά
αφού κερδίζουν πάντα αυτοί που έχουνε κοιλιά
τα φράγκα μες στις τσέπες τους κυλάνε μια χαρά
ενώ εσένα τα πόδια σου θα βγάζουνε φτερά
και από τα γκολάκια, βίλες κοτεράκια
γελάνε τα παιδάκια, χτυπάνε παλαμάκια
χορεύουν στα κλαμπάκια και πίνουνε ουζάκια
για χάρη τους μπαζώθηκαν ποτάμια και ρυάκια
να κι ο αθλητής μας περήφανος κι ωραίος
μα πιο πολύ θα κλάψει πάλι ο τελευταίος
εκείνος που καλείται να πληρώσει για το χρέος
που νόμιζε πως τσάμπα θα περνιέται για Ευρωπαίος
αυτός που στην αρχή χαιρόταν ο μαλάκας
λες κι ήταν κι είχε μαγαζί στο κεντρικό της Πλάκας
θα μας τα πει ο ίδιος μετά το ρεφραίν
χορεύω διαφημιστικά μέσα στο τεραίν


Chorus
(Γαμώ...)
Την Ολυμπιάδα
την περήφανη Ελλάδα
τα κράτη γενικώς
τη βασιλεία του μηδενός



Verse 2
'Ο, τι είναι ωραίο είναι και ακριβό
γι’ αυτό στην τηλεόραση μπροστά ονειροπολώ
πως ήμουν μες στο στάδιο σαν έμπαινε το γκολ
μα απ’ τη χαρά μου έπεσε το τηλεκοντρόλ
άλλαξε το κανάλι και είδα τα παιδάκια
που ξεψυχούν στην Αφρική σαν τρώω εγώ σουβλάκια
με έπιασε ένα σφίξιμο ξενέρωσα εντελώς
μα ο Ευαγγελάτος ήταν πολύ καλός
μου είπε αυτά συμβαίνουν πολύ μακριά από εδώ
πίσω στα δικά μας πάμε για χρυσό
θυμήθηκα και `γω τότε τον αγώνα
μα το τηλεκοντρόλ δε μου `δειξε συμπόνια
κομμάτια έχει γίνει πρέπει να πάρω άλλο
ένα μεροκάματο θέλω για να το βγάλω
μια μέρα στη δουλειά να τρώω Παναγίες
και να δουλεύω σαν σκυλί για σοκ και φλυαρίες
μάλλον ο Ευαγγελάτος δεν τα λεγε καλά
ένας θάνατος μικρός είναι και η σκλαβιά
τ’ αδέρφια που ξεψυχάνε δεν είναι μακριά
ο καπιταλισμός μας έφερε κοντα


Chorus


Leading to Outro
Και τώρα όπως και τότε τα παίρνετε χοντρά
και τώρα όπως και τότε λαδώματα τρελά
και τώρα όπως και τότε φτιαγμένο από σκλάβους
και τώρα όπως και τότε γαμώ τους εργολάβους
Και τώρα όπως και τότε με λίγες διαφορές
και τώρα όπως και τότε για πολυεθνικές
και τώρα όπως και τότε πιο εξευγενισμένο
και τώρα όπως και τότε μα τρομοκρατημένο