Τσάκισα
Και δεν επαναστάτησα
Και κάθισα
Κι εγώ, να δω που ξημερώνει

Ράγισα
Και την καρδιά μου σφράγισα
Γιατί δεν έβαλε κανείς
Καμιά φωτιά της προκοπής
Και δυο φορές αμάρτησα
Και ποιος Θεός πληρώνει

Δώσαμε
Κρυφά φιλιά και άγια
Χωρίς να κοιταχτούμε
Και βγήκαμε ναυάγια
Πού να το φανταστούμε

Τσάκισα
Και βγήκα και περπάτησα
Πάτησα
Κι εγώ, καιρό στα βήματά σου

Κάθισα
Στα μέρη που σ’αγάπησα
Μα ούτε Θεός ούτε ουρανός
Ούτε κανένας χριστιανός
Δεν ήξερε αγάπη μου
Το πριν και το μετά σου

Μπόρεσα
Τα ρούχα μου σου φόρεσα
Χώρεσα
Κι εγώ, σε αλλονών βαγόνι

Μπόρεσα
Να λέω πως σε συγχώρεσα
Μα τώρα ξέρω πώς μπορεί
Άλλο η καρδιά να συγχωρεί
Κι άλλο, να κάνει ο άνθρωπος
Την ώρα που σκοτώνει