Περιβό περιβόλι μου, περιβόλι μ’ οργωμένο
περιβόλι μ ‘οργωμένο, μαργαριταροσπαρμένο.

‘Εχεις γύρω γύρω αλτάνες* και στη μέση μαντζουράνες
έχεις μια μηλιά στη μέση που βεργολυγάει να πέσει
πάει ο νιος να κόψει μήλα, και μαραίνονται τα φύλλα
κι η μηλιά αναστενάζει, τον περιβολάρη κράζει.
Πού ‘σ ‘ αφέντη μου μ’ ορίζεις, και κυρά που με ποτίζεις
θα μ’ αρπάξουνε τα μήλα, και θα βρειτε μόν’ τα φύλλα.


*αλτάνα: περιορισμένος χώρος για λουλούδια, πρασιά