Στάχτες έκανα τα χρόνια
που μαζί σου έχασα,
φλόγες άναψα στα χιόνια
και μετά σε ξέχασα.

Ο άνθρωπος αγάπη μου
όλα τα συνηθίζει,
γίνεται πάλι άνθρωπος
και όσο ζει ελπίζει.

Άσπρη νύχτα ζωγραφίζω
τη φορώ πουκάμισο,
κι’ έχω μάθει να κερδίζω
σε αγώνα άνισο.