Στα φτωχικά παράθυρα σιμά
Μάτια σβησμένα μάγουλα χλωμά
Και κάτω από τις τσίτινες ποδιές
Δίχως ελπίδες μένουν οι καρδιές

Όλα θλιμμένα όλα σκοτεινά
Λες και ποτέ ο ήλιος δεν περνά
Πέρασε ήλιε διώξ’τις παγωνιές
Στις πονεμένες φτωχογειτονιές

Βρέχει στους δρόμους, βρέχει στη ψυχή
Γέλιο παιδιού ποτέ δεν αντηχεί
Και στα θολά στα βρωμικα νερά
Πνίγεται ο πόνος πνίγεται η χαρά

Μαύρο το βράδυ μαύρο το πρωί
Μοίρα κακιά βαραίνει τη ζωή
Πέρασε ήλιε διώξ’ τις παγωνιές
Στις πονεμένες φτωχογειτονιές