Δεν είν’ ανάγκη να το πεις
δεν ειν’ ανάγκη,
ότι σε χάνω, μ’ αυτά που κάνω

Εκεί που πάω, και σε ξεχνάω
δεν ειν’ ανάγκη να το πεις, δεν είν’ ανάγκη.
δεν είν’ ανάγκη να το πεις δεν ειν’ ανάγκη,
έτσι που πάω, θα σε ζητάω.

Έτσι που κάνω, πως θα σε ψάχνω,
δεν ειν’ ανάγκη να το πεις, δεν είν `ανάγκη.

Έχω μάτια και βλέπω, όσα θέλω να δω,
κι αν μου λες πως σε χάνω,
τότε εγώ τι να πω.

Έχω μάτια και βλέπω,
όσα θέλω να δω,
μα εσύ με θυμάσαι,
όταν φεύγω εγώ.

Δεν ειν’ ανάγκη να το πεις δεν ειν’ ανάγκη,
πως είναι ώρα να φύγω τώρα
να με ξεχάσεις, να ησυχάσεις
δεν ειν’ ανάγκη να το πεις δεν είν’ ανάγκη.

Έχω μάτια και βλέπω όσα θέλω να δω
κι αν μου λες πως σε χάνω,
τότε εγώ τι να πω.

Έχω μάτια και βλέπω, όσα θέλω να δω
μα εσύ με θυμάσαι, όταν φεύγω εγώ.