Το πιο μεγάλο ψέμα που έχω ακούσει να μου λεν
μιλούσε για το χρόνο που γιατρεύει
όμως τα δυο μου μάτια δε σταμάτησαν να κλαιν
κι η σκέψη σου ακόμα με παιδεύει

Γυρνάς μέσα στη σκέψη μου τις νύχτες της σιωπής
τρελαίνεις το κορμί και το μυαλό μου
ποτέ μου δεν κατάλαβα τι έψαχνες να βρεις
μα ήσουν το πιο όμορφο όνειρό μου

Αν μου ζητούσες τη ζωή μου θα στην έδινα
έτσι κι αλλιώς ακόμα ζω μόνο για σένα
αν είχα δύναμη να φύγω θα το έκανα
μα σ’αγαπάω αληθινά κι ας ήσουν ψέμα

Η πιο μεγάλη αλήθεια είναι εκείνη της καρδιάς
μα εσύ τον εαυτό σου έχεις χάσει
λυπάμαι που δεν έμαθες ποτέ σου ν’αγαπάς
και ότι ορκίστηκες το έχεις ξεχάσει

Παλεύω για να κλείσω τα σημάδια απ’τις πληγές
δε θα’θελα ποτέ, πότε να με λυπάσαι
θα’θελα να κρατήσεις τις πιο όμορφες στιγμές
στα όνειρά σου όταν με θυμάσαι