Δύο είναι οι γαμπροί
Και δύο οι νυφάδες
Σε λίγο θ’αρχινίσουνε
Και τούτοι τους καβγάδες
Έλα έλα έλα
Και τούτοι τους καβγάδες

Κέρνα νύφη το κρασί
Το παλληκάρι σου εσύ
Κέρνα με φιλιά και χάδια
κι έχε με όλα τα βράδυ

Τα παλληκάρια μοιάζουνε
Κι οι νύφες τα μπερδεύουν
Φτάνει μη μας μπερδέψουνε
σαν θα νοικοκυρεύουν
Ελα έλα έλα
Σαν θα νοικοκυρεύουν

Τάξε νύφη στον γαμπρό
Τάξε του να σε χαρώ
Τάξε τα’ασπρο το πουλάρι
Και Λαμπριάτικο σφαχτάρι

Πρόσεξε νύφη τον γαμπρό
Όχι να μη του λέεις
Να του γελάς με έρωτα
Ποτέ σου να μην κλαίεις

Χώρια τα τσανάκια τους
Χώρια και τα κρεβάτια
Που εκείνοι θα καλπάζουνε
Περήφανοι σαν άτια

Θα διπλώσουν τα κορμιά
Στης αγάπης το κλινάρι
Και θ’αφήσεις μια κραυγή
Στ’άσπρο σου το μαξιλάρι

Να ζήσουν νύφες και γαμπροί
Πολλά παιδιά να κάνουν
Να ζήσουν να γεράσουνε
Ποτέ να μην πεθάνουν
Έλα έλα έλα
Ποτέ να μην πεθάνουν