Σο χάραμα τ’ ανατολής
τ’ αρνόπο μ’ εγεννέθεν
και με τα χάρ(ε)ας τη Θεού
ατό πα εχαρέθεν.

Παγώνα, λέγω τ’ ώνεμα σ’
αρνί μ’ τεσόν κουίζω
όλιον ο κόσμον να εγροικά
εσένα πως νουνίζω.