Μαύρα χρόνια άσπρα χιόνια
πότε πέρασαν τα χρόνια.
άσπρισε η μαύρη κόμη
δεν μετάνιωσα ακόμη.

Γκρίζα χρόνια, άσπρα χιόνια
μου ‘τυχαν τα μαύρα πιόνια,
η παρτίδα μου στη μέση,
άλογο στην ίδια θέση.

Άσπρη κόμη σαν το χιόνι,
κι ούτε μου `πανε συγγνώμη,
ούτε ο Χρόνος, ούτε ο Χάρος
πού το βρήκανε το θάρρος.