Ορέ ν’ ένας λεβέντης χόρευε
μωρέ σε μαρμαρένιο αλώνι

Ορέ και η κόρη που τον αγαπά
μωρέ κρυφά τον καμαρώνει

Ορέ και με το μάτι τον πατά
μωρέ και με τα χείλη του λέει

Ορέ που `σουν εψές λεβέντη μου
μωρέ που `σαν προψές το βράδυ

Ορέ ν’ εψές ήμουν στη μάνα μου
μωρέ προψές στην άδερφή μου

Ορέ κι απόψε στο σπιτάκι μας
μωρέ να κοιμηθούμε αντάμα