Ό,τι κι αν πεις ό,τι κι αν πω
τούτη η ζωή μού μοιάζει
με τρένο που δε σταματά
κι όλο σταθμούς αλλάζει

Εκείνο ξέρει πού τραβά
και πού σέ κατεβάζει
σε πόσους δρόμους θα χαθείς
τη μέρα που χαράζει

Καλό ταξίδι
κι εγώ θα γράφω στο βαγόνι
Καλό ταξίδι
πάνω στο τζάμι που παγώνει
Καλό ταξίδι
κι εγώ θα γράφω στο βαγόνι
στιχάκια με το δάχτυλο
στο τζάμι που παγώνει

Κι αν μπει στο τρένο έρωτας
και την καρδιά σου κλέψει
σε κάποιο μακρινό σταθμό
θα σού την επιστρέψει

Μα ζήσε το ταξίδι σου
σαν να `ναι τελευταίο
κι αν βγούνε λάθος όλα αυτά
σε τίποτα δε φταίω

Κοίταξε να μη φοβηθείς
τα μάτια σου μην κλείσεις
κάπου μια θέση θα βρεθεί
κι εσύ για να καθίσεις

Κι εγώ συνταξιδιώτης σου
θα γράφω στο βαγόνι
στιχάκια με το δάχτυλο
στο τζάμι που παγώνει